અરમાન લઇને દુનિયાની

શબ્દ : યુસુફ બુક્વાલા
સ્વર : મનહર ઉધાસ
આલ્બમ : અવસર

મેં નદી પાસે માંગી હતી નિર્મળતા; મળી
ફૂલ પાસેથી ચાહી હતી કોમળતા; મળી
માત્ર હમદર્દીનો યાચક થયો માનવ પાસેથી;
શું એ કહેવાની જરૂરત છે કે નિષ્ફળતા મળી?

અરમાન લઇને દુનિયાની ચૌખટમાં જવાને નીકળ્યો તો’
કંઇ હું ય બનું કંઇ હું ય કરું કંઇ એવું થવાને નીકળ્યો તો'

એક ફૂલ હતો એક ફૂલ સમો ખૂશ્બુનો ફૂવારો ઊડતો તો’
ખોટું તો ઘડીમાં લાગી જતું, છોભીલો ઘડીમાં પડતો તો’
કોઇ વાતમાં અમથો હસતો તો’ કોઇ વાતમાં અમથો રડતો તો’

દુનિયાની સરણે એવી રીતે જીવનનો મારગ ઘડતો તો’
ભાંગેલા જીગરને પૂછું છું, જીવવાને શાને નીકળ્યો તો’

અપમાન સહન કરવાની આદતસી પડીગઇતી’ મુજને
નિષ્ફળતા નિરાશા રોજની બાબતસી બની ગઇતી’ મુજને
મયખાને જઇને શું કરવું તૃષ્ણા જ મરી ગઇતી’ મુજને
લાગ્યું’તું મરણ તો મળશે પણ એ આશ ઠગી ગઇતી’ મુજને
કઇ રાહ હતી કઇ રાહ મળી, કઇ રાહ જવાને નીકળ્યો તો’

દિલવાળા સાથે દુનિયાને કોઇ યોગ નથી સંયોગ નથી
આંસુને વહાવી શું કરવું રડવાનો કોઇ ઉપયોગ નથી
મજબૂર થઇને હસવું એ કંઇ શોખ નથી, ઉપભોગ નથી
જીવવુંતો પડે છે કારણકે મૃત્યુનો કોઇ સંજોગ નથી
આવ્યો છું ફરી એ મહેફિલમાં, જે છોડી જવાને નીકળ્યો તો’