કળિયુગ આવ્યો અલ્યા કારમો, અને સહુ કળિયુગથી ડરે;
વહુને કઢાવે સાસુ લાંબા-લાંબા ઘૂમટા, પોતે મેક્સી પહેરી ફરે! લાલ સનેડો
સનેડો સનેડો ........
મોટી ઉંમરે લગન થયાં અને દહેજમાં સાસુ આવી;
છાશવારે સાસુ માંદી પડે, કમાણી દવામાં સમાણી! લાલ સનેડો
સનેડો સનેડો ........
હેરસ્ટાઇલ અને મેક-અપનું આજે બહુ ફાલ્યું છે બજાર;
ફેશન પાછળ બાયડી વાપરે, એના ધણીનો આખો પગાર! લાલ સનેડો
સનેડો સનેડો ........
વરણાગીયો જુવાન જોઇને એની મીઠી વાતે મોહ્યાં;
સૌની ઉપરવટ થઇને ભાગી ગયાં, અને પછી પોકે-પોકે રોયાં! લાલ સનેડો
સનેડો સનેડો ........
ડોશો ફાકે અલ્યા દાળિયા, અને ડોશી ........ તાણે;
વહુ પાડોશણમાં વાતું કરે, ઘડ્યા રોટલા કૂતરા તાણે! અલ્યા સનેડો
સનેડો સનેડો ........
પરોઢે ઊઠી પૂજા કરે, અને પીપળે રેડે પાણી;
સાસુ બિચારી ઘરમાં ઢસરડા કરે, એ તો ભક્તાણી થઇ ફરે! લાલ સનેડો
સનેડો સનેડો ........
સનેડો ૧
હો.......સનેડો રે સનેડો......
વાહ! સનેડા વાહ!
હમજીને હોંભળજો લાલ સનેડો.
સનેડો રે સનેડો, લાલ-લાલ સનેડો
જી હો લાલ સનેડો, હાંભળો ઓલ્યા સનેડો
અરરર માડી રે મને ખેલવા રે મોકલ 'લ્યા ઓ સનેડો
સનેડો રે સનેડો......
સનેડો સનેડો લાલ-લાલ સનેડો;
હમજીને હોંભળજો લાલ સનેડો.
હમજાય તમે હમજો લાલ સનેડો;
હમજી હકાય તો હમજો લાલ સનેડો.
હે..... દિલ વેચાતા અલ્યા ના મળે; અને પ્રીત્યું પરાણે નો થાય!
જેને વળગી એની વાસના; એની મતિ મારી જાય! લાલ સનેડો.
સનેડો સનેડો......
હે.... ગાડી હોય તો કો'ક 'દિ પંચર પડે; એને વેચી ના દેવાય!
બાયડી હોય તો કો'ક 'દિ વિફરે; એને કાઢી ના મેલાય! સનેડો.
સનેડો સનેડો.......
હે...... ભમરા ઊડે અલ્યા બાગમાં; અને વાડે ઊડે તીડ!
કૉલેજ ના ઝાંપે ઝાંપે જામતી; ઓલ્યા રોમિયાઓની ભીડ! લાલ સનેડો.
સનેડો સનેડો.......
હે...... ડિગ્રી વિનાનો ડોકટો; અને દવાખાનું ખોલી બેઠો!
શરદી થઇ ને ઘેરે બોલાવિયો; મૂઓ કેન્સર થઇને બેઠો! ઓલ્યા સનેડો.
સનેડો સનેડો......
વાહ! સનેડા વાહ!
હમજીને હોંભળજો લાલ સનેડો.
સનેડો રે સનેડો, લાલ-લાલ સનેડો
જી હો લાલ સનેડો, હાંભળો ઓલ્યા સનેડો
અરરર માડી રે મને ખેલવા રે મોકલ 'લ્યા ઓ સનેડો
સનેડો રે સનેડો......
સનેડો સનેડો લાલ-લાલ સનેડો;
હમજીને હોંભળજો લાલ સનેડો.
હમજાય તમે હમજો લાલ સનેડો;
હમજી હકાય તો હમજો લાલ સનેડો.
હે..... દિલ વેચાતા અલ્યા ના મળે; અને પ્રીત્યું પરાણે નો થાય!
જેને વળગી એની વાસના; એની મતિ મારી જાય! લાલ સનેડો.
સનેડો સનેડો......
હે.... ગાડી હોય તો કો'ક 'દિ પંચર પડે; એને વેચી ના દેવાય!
બાયડી હોય તો કો'ક 'દિ વિફરે; એને કાઢી ના મેલાય! સનેડો.
સનેડો સનેડો.......
હે...... ભમરા ઊડે અલ્યા બાગમાં; અને વાડે ઊડે તીડ!
કૉલેજ ના ઝાંપે ઝાંપે જામતી; ઓલ્યા રોમિયાઓની ભીડ! લાલ સનેડો.
સનેડો સનેડો.......
હે...... ડિગ્રી વિનાનો ડોકટો; અને દવાખાનું ખોલી બેઠો!
શરદી થઇ ને ઘેરે બોલાવિયો; મૂઓ કેન્સર થઇને બેઠો! ઓલ્યા સનેડો.
સનેડો સનેડો......
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
ફિલ્મ: મહેંદી રંગ લાગ્યો (૧૯૬૦)
સ્વર: લતા મંગેશકર
ગીત: ચતુર્ભુજ દોશી
સંગીતઃ અવિનાશ વ્યાસ
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
એ… હું તો નીસરી ભરબજાર જી
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
એ… લાજી રે મરું મારો સાહ્યબો ખોવાણો
કોને કહું આવી વાત જી રે
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
ટોડલે ટોડલે મેં તો તોરણ બાંધ્યા
મારી મેડીયું ઝાકઝમાળ જી
એ… જોબન ઝરુખે રૂડી ઝાલર્યું વાગે
ઝાંઝર ઘૂંઘરમાળ જી
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
રાત ઢળીને ઘેરા ઘડિયાળાં વાગ્યા
અને પ્રાગડના ફૂટ્યા દોર જી
એ… તો ય ન આવ્યો મારો સાહ્યબો સલૂણો
જાગી આઠે પહોર જી
ઘૂંઘટે ઢાંક્યુ રે એક કોડિયું
Subscribe to:
Posts (Atom)